Monarchist League of Greece
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων-Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.
Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς και τις Εκκλησίες, διότι “μακάριοι οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου”…
Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στο Νύμφαιο της Βιθυνίας, όπου και ήταν η έδρα της αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1η έως τις 15 Αυγούστου!
Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη. Για να τη λάβει όμως γυναίκα του, χρειάστηκε να μονομαχήσει με το Λατίνο Κόραδο, που καυχιόταν για τη δύναμή του! Όμως ο Ιωάννης Βατάτζης τον νίκησε, λέγοντας “Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι”, σαν δεύτερος Νέστορας!
Όταν ο βασιλιάς-υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα κοιμήθηκε, ανέλαβε την Αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου. Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης, ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων!!!
Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία βασιλεύς και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!
Επίσης, προσπάθησε τα μέγιστα, να γίνει η επανΕνωση των Εκκλησιών, δηλαδή να αναγνωρίσει η Δύση το ορθό Δόγμα. Κατάφερε μάλιστα να αποσταλούν πρέσβεις από τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ και να αρχίσει διάλογος, προεξάρχοντος από τη δική μας πλευρά του τότε Πατριάρχου Γερμανού του νέου. Ο Ιωάννης θα κατάφερνε τότε το ευχόμενο, αλλά δυστυχώς οι Δυτικοί δεν θέλησαν στο τέλος να αφαιρέσουν την αντιορθόδοξη προσθήκη από το Σύμβολο της Ορθής Πίστεως, δηλαδή το “και εκ του Υιού εκπορευόμενον”…
Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.
Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσούφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων, στο λαό ανήκει!!!
Η πίστη του στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη και τον βοήθησε αποφασιστικά σε κάθε του βήμα, όπως και τότε που χρειάστηκε να μονομαχήσει με τον σκληρό Αζατίνη, Σουλτάνο του Ικονίου, που συχνά πυκνά λεηλατούσε τις πόλεις μας που ήταν κοντά στον ποταμό Μαίανδρο. Άκουσε τότε νοερά θεία φωνή, που του έλεγε:
“Ο σταυρωθείς εγήγερται, ο μεγάλαυχος πέπτωκεν, ο καταπεσών και συντριβείς ανώρθωται” και πήρε ευθύς τέτοια δύναμη, ώστε όρμησε και κατανίκησε τον τρομερό Σουλτάνο!!!
Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό εργάστηκε και προς την κατεύθυνση αυτή με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Σώφρων, συνετός και προνοητικός στην πολιτική του, αν και είχε εκλέξει ικανότατους στρατηγούς, επιδίωκε την αποφυγή των μαχών. Γνώριζε να μην αναλαμβάνει τίποτε πριν το προπαρασκευάσει κατάλληλα, ενώ είχε βαθιά ευσέβεια και έδειχνε σεβασμό και στον πιο απλοϊκό μοναχό. Ο λαός τον αγαπούσε και η Εκκλησία προσευχόταν με χαρά για αυτόν! Και εκείνος, ακόμη πιο πολύ προχωρούσε προς τον ιερό σκοπό της πατρίδας.
Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225, με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.
Κατασκεύασε κατόπι ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη τη Θεοφύλακτη. Έπιασε λοιπόν και τα Στενά της Έλλης (Ελλήσποντος) και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Βασιλίδας, πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!
Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι, που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί κίνδυνο, λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός - Έβρος ποταμός, ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Άγιος Βασιλιάς, μπαίνει με συγκίνηση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου, στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο της ίδιας ευλογημένης χρονιάς!
Όμως, η καλή του σύντροφος, η Ειρήνη Λάσκαρι, κλείνει για πάντα τα μάτια της και κείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.
Αλλά, ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες του Βυζαντίου και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη, στις 4 Νοεμβρίου του 1254, σε ηλικία 72 ετών, αφήνει την τελευταία πνοή του, επάνω στο δρόμο για το όνειρο, επάνω στο δρόμο για το καθήκον, την Πίστη του Θεού, το Χρέος για την Πατρίδα, την Αγάπη για το λαό…
Το τίμιο σώμα του ευσεβεστάτου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, αντί να βγει η γνωστή δυσωδία, μια γλυκιά ευδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!!! Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!
Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάρητι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!
Αναφέρεται -όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου- ότι μέχρι το 1992 “η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας, την οποία έκτισε ο ίδιος και στην οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του, καθώς και στο Νυμφαίον, την αγαπημένη του κατοικία” (Οστρογκόρσκυ).
Όμως τι απέγινε ο Ναός εκείνος; Τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”; Τι σχέση έχει με το “θρύλο” και ποια με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης, που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;
***
ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:
“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα”
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας
Ο Βασιλόπαις Νικόλαος, τριτόκοκος γιος του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 /22 Ιανουαρίου το 1872.
Δράση
Τον διέκρινε η πνευματική καλλιέργεια. Φοίτησε στην Σχολή Ευελπίδων και έγκαιρα, το 1913, επέδειξε το διπλωματικό του ταλέντο. Υπήρξε φίλος των δυνάμεων της Αντάντ. Ο Βασιλόπαις Νικόλαος υπήρξε επίσης ζωγράφος και θεατρικός συγγραφέας. Ο πατέρας του, κληροδότησε σ΄ αυτόν το Βασιλικό Θέατρο. Εκείνος, όμως, μετά την Παλινόρθωση της Μοναρχίας το 1935 αποποιήθηκε την κληρονομιά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Ήταν φίλος του Γεωργίου Σημίτη και βάφτισε το γιο του, Κώστα Σημίτη.
Οικογένεια
H Πριγκίπισσα Ελένη
Παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Ελένη Βλαδιμήροβα της Ρωσίας (1882-1957), κόρη του Μεγάλου Δούκα Βλαδίμηρου Αλεξάνδροβιτς, αδελφού του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου Γ΄. Ο γάμος έγινε στις 29 Αυγούστου 1902, και απέκτησαν τρεις κόρες:
την Πριγκίπισσα Όλγα (1903-1997), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Παύλο, Αντιβασιλέα της Γιουγκοσλαβίας. Εγγονή της, από τη μοναδική της κόρη Ελισάβετ της Γιουγκοσλαβίας, είναι η βρετανή ηθοποιός Κάθριν Όξενμπεργκ (γεν. 1961), γνωστή ως Αμάντα Κάρριγκτον στη γνωστή τηλεοπτική σειρά "Δυναστεία". Η Κάθριν Όξενμπεργκ είναι παντρεμένη με τον ηθοποιό Κάσπερ βαν Ντίεν (γεν. 1968).
την Πριγκίπισσα Ελισάβετ (1904-1955), παντρεύτηκε τον Κάρολο Θεόδωρο, Κόμη του Τέρινγκ.
την Πριγκίπισσα Μαρίνα (1906-1968), παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Γεώργιο, Δούκα του Κεντ και απέκτησαν:
το Πρίγκιπα Εδουάρδο, Δούκα του Κεντ (1935)
τη Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα του Κεντ (1936)
το Πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ (1942)
Πέθανε στην Αθήνα, στις 8 Φεβρουαρίου 1938, περίπου ένα μήνα μετά τους γάμους του τότε Διαδόχου Παύλου και ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
Βιβλιογραφία
Σπύρος Μαρκεζίνης, Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, Τόμος Πρώτος, Αθήνα 1994, Εκδόσεις Πάπυρος
Ελληνική Βασιλική Οικογένεια
Ο θυρεός της ελληνικής βασιλικής οικογένειας (1863-1935)
Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Α΄ Βασιλέα των Ελλήνων, και ανέδειξε έξι ανώτατους άρχοντες της Ελλάδας . Θεωρείται κλάδος του ευρωπαϊκού βασιλικού Οίκου του Ολδεμβούργου (Όλντενμπουργκ), (που συναποτελείται από τους παλαιότερους επιμέρους πριγκιπικούς κλάδους Σλέσβιγκ-Χολστάιν, Σόντερμπουργκ, και Γκλύξμπουργκ), της Δανίας, της αρχαιότερης Μοναρχίας της Ευρώπης.
Τα μέλη
Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας , ιδρυτής της ελληνικής βασιλικής δυναστείας, βασιλιάς των Ελλήνων και σύζυγος της Όλγα Κωνσταντίνοβνα
Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας, αρχιστράτηγος του ελληνικού στρατού, βασιλιάς των Ελλήνων και σύζυγος της πριγκίπισσας Σοφίας της Πρωσίας
Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας, βασιλιάς των Ελλήνων.
Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας, βασιλιάς των Ελλήνων.
Παύλος Α΄ της Ελλάδας, βασιλιάς των Ελλήνων.
Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας, χρυσός ολυμπιονίκης, βασιλιάς των Ελλήνων και σύζυγος της πριγκίπισσας Αννας Μαρίας της Δανίας
Πριγκίπισσα Αλεξία της Ελλάδας
Πρίγκιπας Παύλος της Ελλάδας, διάδοχος του θρόνου
Πρίγκιπας Νικόλαος
Πριγκίπισσα Σοφία της Ελλάδας, βασίλισσα της Ισπανίας
Πριγκίπισσα Ειρήνη της Ελλάδας
Πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας και της Δανίας, ναύαρχος, ύπατος αρμοστής της Κρητικής πολιτείας και σύζυγος της Μαρίας Βοναπάρτη
Πρίγκιπας Πέτρος της Ελλάδας και της Δανίας, σύζυγος της Ειρήνης Αλεξάνδροβνα Ovchinnikoff
Πριγκίπισσα Ευγενία της Ελλάδας και της Δανίας, σύζυγος σε πρώτο γάμο του πρίγκιπα Ντομινίκ Ράντζβιλ και σε δεύτερο του Ραϊμόνδου του Τόρε - Τάσσο
Πριγκίπισσα Τατιάνα Ράτνζβιλ, σύζυγος του Ζαν Φρυσώ και παιδί της Ευγενίας απο τον πρώτο γάμο
Φαμπιόλα Φρυσώ, σύζυγος του Τιερύ Χέρμαν
Αλέξης Φρυσώ, σύζυγος της Ναταλί Τσάντλερ
Πρίγκιπας Γεώργιος Ανδρέας Ράτνζβιλ, παιδί της Ευγενίας απο τον πρώτο γάμο
Κάρολος Αλεσχάντρο, δούκας του Castel Duino, σύζυγος της Βερόνικα Λάντς και παιδί της Ευγενίας απο τον δεύτερο γάμο
Ντιμίτρι
Μαξιμιλιανός
Κονστάνζα
Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας και της Δανίας, σύζυγος του Μέγα Δούκα της Ρωσίας Παύλο Αλεξάντροβιτς
Μεγάλη δούκισσα Μαρία Πάβλοβνα, σύζυγος σε πρώτο γάμο με τον πρίγκιπα Γουλιέλμο της Σουηδίας και σε δεύτερο με τον πρίγκιπα Σεργκέι Μιχαΐλοβιτς Πουτιάτιν
πρίγκιπας Λένναρτ Bernadotte της Σουηδίας, κόμης του Γουίσμποργκ, σύζυγος σε πρώτο γάμο με την Karin Nissvandt και σε δεύτερο με την Σόνια Χάουνζ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Birgitta Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Μαρία Λουίζα Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Ζαν Bernadotte, κόμης του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Σεσίλια Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Bettina Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Björn Bernadotte, κόμης του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον δεύτερο γάμο
Κατερίνα Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον πρώτο γάμο
Κρίστιαν Bernadotte, κόμης του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον δεύτερο γάμο
Νταϊάνα Bernadotte, κόμισσα του Γουίσμποργκ και παιδί απο τον δεύτερο γάμο
Πρίγκιπας Ρομαν Σεργκειβιτσ Putiatin, παιδί απο τον δεύτερο γάμο
Μεγάλος δούκας Ντμίτρι Πάβλοβιτς, ένας εκ των δολοφόνων του Γκριγκόρι Ρασπούτιν και σύζυγος της Audrey Emery
Πρίγκιπας Πωλ Ρωμανόφσκι - Ιλλίνσκι, δήμαρχος του Παλμ Μπίτς της Φλόριντα
Πρίγκιπας Χριστόφορος της Ελλάδας και της Δανίας
Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας και της Δανίας, αξιωματικός του στρατού και σύζυγος της πριγκίπισσα Αλίκης του Μπάττενμπεργκ
Πριγκίπισσα Μαργαρίτα της Ελλάδας και της Δανίας (1905 – 1981), μετέπειτα σύζυγος του πρίγκιπα Γκότφρηντ του Χοενλόχε-Λάνγκεμπεργκ
Πριγκίπισσα Θεοδώρα της Ελλάδας και της Δανίας (1906 – 1969), μετέπειτα σύζυγος του Μπέρτολντ του Μπάντεν
Πριγκίπισσα Καικιλία της Ελλάδας και της Δανίας (1911 – 1937), παντρεμένη με τον πρίγκιπα Ντον της Έσσης
Πριγκίπισσα Σοφία της Ελλάδας και της Δανίας (1914 – 2001), παντρεμένη σε πρώτο γάμο με τον πρίγκιπα Κριστόφ της Έσσης και σε δεύτερο με τον πρίγκιπα Γεώργιο του Ανόβερου
Πρίγκιπας Φίλιππος της Ελλάδας και της Δανίας (1921 - ), παντρεμένος από το 1947 με τη σημερινή Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και δούκας του Εδιμβούργου.
Πριγκίπισσα Μαρία της Ελλάδας και της Δανίας, σύζυγος σε πρώτο γάμο του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας Γεώργιου Μιχαήλοβιτς και σε δεύτερο του Περικλή Ιωαννίδη
Πριγκίπισσα Όλγα, απεβίωσε σε ηλικία έξι μηνών
Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας και της Δανίας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)