*Ο βασιλεύς Γεώργιος νεκρός
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου του Α΄ στη Θεσσαλονίκη το 1913, υπήρξε γεγονός καταλυτικής σημασίας στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.
Τη δραματική αυτή δολοφονία, όταν κορυφώνονταν οι ελληνικοί πολεμικοί θρίαμβοι, που οδήγησαν στην απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου μας, θα θυμηθούμε σήμερα.
H δολοφονία του βασιλέως Γεωργίου το 1913 στη Θεσσαλονίκη, συγκλόνισε το Έθνος.
*Πρωτοσέλιδο της εφημεριδας ΕΜΠΡΟΣ με την είδηση της δολοφονίας
Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος ανήγγειλε τη δολοφονία στη Βουλή, στην οποία κατά την περιγραφή της εποχής, οι βουλευτές προσήλθαν με μέλανα ενδύματα, ενώ οι κυρίες στο θεωρείο ήταν μελανειμονούσες και με μαύρα καπέλα, κατά την περιγραφή της εποχής.
Ο Βενιζέλος εξέφρασε τη βαθύτατη οδύνη του γιατί «ο βασιλεύς Γεώργιος πληγείς υπό δολοφόνου χειρός εν Θεσσαλονίκη χθες το απόγευμα, καθ’ ήν στιγμήν επέστρεφε εκ περιπάτου, εξέπνευσε μετ’ ολίγας στιγμάς». Ταυτόχρονα, δεν έκρυψε την ανησυχία της Ελλάδας, επισημαίνοντας ότι η δολοφονία έγινε πριν ακόμα κατοχυρωθούν διεθνώς τα αποτελέσματα των πολεμικών θριάμβων της χώρας, στο Βαλκανικό Μέτωπο.
Ο Γεώργιος Θεοτόκης, υπογράμμισε ότι «δολοφόνος χειρ έκοψε το νήμα της ζωής του βυθίσασα εις οδύνην και λύπην και εις βαθύτατον πένθος ολόκληρον το Έθνος».
Ο Δημήτριος Ράλλης τόνισε, ότι «ο μιαρός κακούργος δεν έπληξε τα στέρνα του αοιδίμου βασιλέως. Έπληξεν αυτό το Έθνος και εν τη κακουργία αυτού υπερέβαλε τον Ηρόστρατον και τον Εφιάλτην».
Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ από τις 29 Οκτωβρίου 1912 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να υπογραμμίσει με έμφαση, την ελληνική κυριαρχία στη Μακεδονία.
*Λαϊκή λιθογραφία, που απεικονίζει τη στιγμή της δολοφονίας
Η αποτρόπαια δολοφονία έγινε το απόγευμα της 5ης Μαρτίου 1913. Ο Γεώργιος συνήθιζε κάθε απόγευμα να κάνει περίπατο στους δρόμους της πόλης και μάλιστα χωρίς αυστηρά μέτρα ασφαλείας.
Εκείνο το μοιραίο απόγευμα, ο άνθρωπος που τον δολοφόνησε, ο Αλέξανδρος Σχινάς, καταγόμενος από τις Σέρρες, πλησίασε το βασιλιά από πίσω και τον πυροβόλησε με περίστροφο. Ο Γεώργιος εξέπνευσε καθ’ οδόν προς το νοσοκομείο.
*Ο δράστης της δολοφονίας Αλέξανδρος Σχινάς
Επικράτησε αναστάτωση. Η κυβέρνηση στην Αθήνα, ειδοποιήθηκε αμέσως με τηλεγράφημα.
Τα ελατήρια του Σχινά δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ, γιατί λίγες μέρες αργότερα ο δράστης αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τα παράθυρο του Διοικητηρίου, όπου εκρατείτο ανακρινόμενος.
Για το θάνατο του Γεωργίου, αμέσως επικράτησε μια μεταφυσική ερμηνεία, συνδεδεμένη με τη δεισιδαιμονία περί τον αριθμό 13. Ο ίδιος ο μονάρχης, απέφευγε να ορκίζει στις 13 κάθε μηνός κυβερνήσεις και υπουργούς αλλά και να παίρνει σοβαρές αποφάσεις. Το έτος της δολοφονίας του έληγε σε 13. Τα χρόνια που βασίλεψε ήταν 49 και η πρόσθεση των αριθμών 4 συν 9 μας δίνει άθροισμα 13.
Αργότερα όμως, κυρίως από τα χρόνια του Διχασμού και μετά, διατυπώθηκε και άλλη ερμηνεία, συνομωσιολογική. Τη δολοφονία, έλεγαν οι οπαδοί αυτής της θεωρίας, οργάνωσαν οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες.
Δεν λίγοι και εκείνοι, που πιστεύουν, πώς αν δεν εξέλιπε τότε ο βασιλεύς Γεώργιος, δεν θα ακολουθούσε η σύγκρουση Βενιζέλου- Κωνσταντίνου, που οδήγησε τη χώρα στον Διχασμό.
Η κηδεία του Γεωργίου στην Αθήνα, όπου μεταφέρθηκε η σορός του, υπήρξε πάνδημη.
Ο Γεώργιος Σουρής, έγραψε στο «Ρωμηό» τους στίχους:
«Μαυρίλ’ απλώνεται παντού, σε πλάτη και σε μήκη
Μαύρος κι ο Πύργος ο Λευκός μέσ’ στη Θεσσαλονίκη
Κι εκεί που τον εσκότωσαν ανάβει μια καντήλα,
Πούναι το φως της παγερό, καρδιάς ανατριχίλα».
*Η κηδεία του Βασιλέως Γεωργίου Α'
Στις 8 Μαρτίου 1913 έγινε στη Βουλή, η πανηγυρική συνεδρίαση της Βουλής για την ορκωμοσία του νέου βασιλέως του Κωνσταντίνου.
*Η ορκωμοσια του Βασιλέως Κωνσταντίνου
ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
*Η κηδεία του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ στην Αθήνα
*Η νεκρική πομπή διέρχεται από την Πλατεία Ομονοίας
*Το πρωτοσέλοδο του "Νουμά"
*Το πρωτοσέλιδο του "Ρωμηού"
Γεωργιος Γλυξμπουργκ ο 1ος. Ενας Μεθυσος ,ενα παχυδερμο, αστοτσιφλικας , πρακτορας των τότε «μεγάλων δυναμεων», κολλητος του τοκογλυφου Χαμπρο, και των διεθνων τοκογλυφων, του απατεωνα Συγγρου και της συμμοριας του. Καταπατησε ΠΟΛΛΕΣ φορες το συνταγμα και ανεβοκατεβαζε κυβερνησεις που του ηταν αρεστες και προσκειμενες στον ιδιο και στους δανειστες της ελλαδος, οπου και τελικα την οδηγησε στην χρεωκοπία του 1893, και στον «ατυχο πολεμο» οπως συνηθιζουμε να λεμε του 1897, που του προτειναν να κανει με εναν ξυπολητο στρατο , οι ξενες δυναμεις προκειμενου να εξασφαλίσουν τα τοκοχρεωλυσια τους, καθως ηταν βεβαιο πως η Ελλας θα υποχρεούτο σε πολεμικη αποζημίωση προς την παραπαίουσα Οθωμανικη αυτοκρατορια και τον Χαμιτ τον 2ο, χρηματα που πηγαν στις τσεπες – μεσο της Τουρκιας- των δανειστων των 2 χωρων, φερνοντας στην Ελλαδα τον ΔΟΕ (τροϊκα της εποχης) ξεπουλωντας για παντα την Ελλαδα. Αυτος ηταν ο Γεωργιος ο Γλυξμπουργκ, ο καταπατητης της δημοσιας περιουσιας (Τατοϊ και αλλου). Και φυσικα το ιδιο ηταν και οι αλλοι, Αλεξανδρος – Κωνσταντινος – Γεωργιος Β” – Παυλος – Κωσταντινος Β” Γλυξμπουργκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λαος, ποτε δε τους «αγαπησε» ποτέ δε τους ηθελε. Η παρουσια τους εδω ηταν κατ” επιλογη των ξενων τοκογλυφων. Αλλωστε η «εξωση» των Βασιλιαδων και της μοναρχιας, ουκ ολιγες φορες εδωσαν καθαροτατη γνωμη, στο ερωτημα Βασιλιας η προεδρος της Δημοκρατιας, με τελευταιο το δημοψήφισμα του 1975. Πισω απο καθε σφαγη και καταστροφη του Ελληνισμου, υπηρχε και ενας Βασιλιας, με μεγαλυτερη τραγωδια τον ξεριζωμό του ελληνισμου απο τη μικρα ασια το 1922, μετά απο τουλαχιστον 5.000 ετη παρουσιας εκει. Αυτη ειναι η ιστορικη αληθεια.